۱۸ مهر ۱۳۸۸


حقيقت حضور تو حس گنگ نا آرامي ست

که مدام بهانه ي رفتن دارد...

هیچ نظری موجود نیست:

واژه باز

تو نیازمند سینه ای عضلانی و بازوانی ستبر و همرنگ مس گداخته ای که تو را در بر گیرند. از واژه های نحیف و فرتوت من کاری ساخته نیست . . . *...