و روز دیگری از تاریخ را باز هم خودمان نوشتیم... با سبز... با خون... با فریاد آزادی...
و آنقدر باز هم این روزها را خواهیم نوشت...که باز هم تاریخمان سبز شود...
و آنقدر باز هم این روزها را خواهیم نوشت...که باز هم تاریخمان سبز شود...
تو نیازمند سینه ای عضلانی و بازوانی ستبر و همرنگ مس گداخته ای که تو را در بر گیرند. از واژه های نحیف و فرتوت من کاری ساخته نیست . . . *...
۱ نظر:
در تاریخ جاودانه میمانیم
ارسال یک نظر